Leszek Surawski

---

Życiorys

Leszek Surawski rozpoczął swoją wojskową karierę jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu w latach 1980–1984. Po ukończeniu nauki, w latach 1984–1989, służył w 75 Pułku Zmechanizowanym w Bartoszycach, gdzie zajmował stanowiska dowódcy plutonu, a następnie dowódcy kompanii i dowódcy batalionu.

W 1989 roku podjął studia w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, która rok później przekształciła się w Akademię Obrony Narodowej. Ukończył je w 1992 roku, a następnie został skierowany do Dowództwa 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki w Legionowie, gdzie pełnił funkcję oficera operacyjnego.

Od maja 2002 do września 2005 roku był szefem Wydziału Operacyjnego G-3 Dowództwa 16 Dywizji Zmechanizowanej w Elblągu, a następnie objął stanowisko zastępcy szefa sztabu Międzynarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku. W sierpniu 2008 roku został dowódcą 20 Brygady Zmechanizowanej im. Hetmana Polnego Litewskiego Wincentego Gosiewskiego w Bartoszycach.

Pomiędzy czerwcem 2010 a listopadem 2011 roku pełnił obowiązki zastępcy szefa Zarządu Planowania Operacyjnego P3 Sztabu Generalnego WP. Dnia 26 sierpnia 2012 roku objął dowodzenie 16 Pomorską Dywizją Zmechanizowaną im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Elblągu, funkcję tę pełnił do 4 marca 2016 roku.

5 marca 2016 roku Leszek Surawski stał się Inspektorem Wojsk Lądowych Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, którą to posadę sprawował do 3 listopada 2016 roku. Następnie, na mocy decyzji Ministra Obrony Narodowej, został wyznaczony na stanowisko I zastępcy Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych.

Z dniem 1 lutego 2017 roku, w wyniku nowego mianowania, objął stanowisko szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Postanowieniem prezydenta Rzeczypospolitej Andrzeja Dudy z 5 maja 2017 roku, generał broni Leszek Surawski został wskazany jako kandydat na stanowisko Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych.

22 lutego 2018 roku, na wniosek Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka, prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała. Akt mianowania odebrał osobiście od prezydenta 1 marca 2018 roku, podczas obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Z dniem 2 lipca 2018 został odwołany ze stanowiska Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego przez prezydenta RP Andrzeja Dudę, na wniosek Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka. W styczniu 2019 roku zakończył swoją służbę wojskową, przechodząc w stan spoczynku.

Po zakończeniu kariery wojskowej znalazł zatrudnienie w firmie International Technology Sourcing Inc. (ITS), zajmującej się lobbingiem w imieniu zagranicznych dostawców uzbrojenia.

Wykształcenie

Leszek Surawski posiada bogate i zróżnicowane wykształcenie, które zdobywał w różnych instytucjach edukacyjnych na przestrzeni wielu lat. W 1984 roku ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych w Wrocławiu, co stanowiło fundament jego kariery wojskowej.

W 1992 roku nawiązał dalszą edukację, zapisując się do Akademii Obrony Narodowej, gdzie studiował na Wydziale Wojsk Lądowych w Warszawie. Ten etap kształcenia był dla niego kluczowy w rozwijaniu dalszych umiejętności i strategii wojskowych.

Kolejnym krokiem w jego edukacyjnym dorobku były podyplomowe studia służby cywilnej w 1999 roku, które odbył w Wyższej Szkole Rolniczo–Pedagogicznej w Siedlcach. W ramach tych studiów Skoncentrował się na Administracji Publicznej, Zarządzaniu Jednostkami Terenowymi oraz Rozwoju Regionalnym i Lokalnym.

W 2006 roku wrócił do Akademii Obrony Narodowej na podyplomowe studia operacyjno–strategiczne w Warszawie. Dwa lata później, w 2008 roku, ponownie podjął naukę w tej samej akademii, tym razem zajmując się polityką obronną. Jego ambicje akademickie doprowadziły go do podjęcia studiów III stopnia (doktoranckich) w 2010 roku, również w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie.

Służba wojskowa

Leszek Surawski ma bogaty przebieg służby wojskowej, obejmujący wiele odpowiedzialnych stanowisk. Przez lata zdobył niezbędne doświadczenie w różnych formacjach i instytucjach wojskowych, pełniąc kluczowe funkcje w strukturach dowodzenia.

W okresie od 1980 do 1984 roku był słuchaczem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki, znajdującej się we Wrocławiu. Po zakończeniu edukacji, aż do 1986 roku dowodził plutonem piechoty w 75 Pułku Zmechanizowanym z siedzibą w Bartoszycach.

W latach 1986-1988 kontynuował karierę, obejmując funkcję dowódcy kompanii szkolnej w tym samym pułku, a następnie, w latach 1988-1990, dowodził batalionem piechoty zmotoryzowanej tego pułku.

W latach 1992-1993 pracował jako oficer operacyjny w 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki w Legionowie, a kontynuował swoje zadania w wojsku jako starszy oficer operacyjny w 1 Dywizji Zmechanizowanej od 1993 do 1994 roku.

W kolejnych latach pełnił szereg znaczących funkcji, w tym szefa szkolenia i zastępcy dowódcy 9 Brygady Zmechanizowanej w Siedlcach w latach 1994-1997, a następnie szefa sztabu tej samej brygady do 1998 roku.

Od 1998 do 2001 roku pełnił rolę szefa wydziału w 15 Dywizji Zmechanizowanej w Olsztynie, a następnie pracował w 1 Korpusie Zmechanizowanym w Bydgoszczy jako szef wydziału planowania do 2002 roku.

W latach 2002-2005 był szefem wydziału operacyjnego w 16 Dywizji Zmechanizowanej w Elblągu. Jego kariera wojskowa osiągnęła nowe szczyty, gdy w latach 2006-2007 objął stanowisko zastępcy dowódcy 2 Brygady Zmechanizowanej w Budowie, a następnie w latach 2008-2010 dowodził 20 Bartoszycką Brygadą Zmechanizowaną.

W 2010 roku został zastępcą szefa zarządu planowania operacyjnego w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego, a w latach 2011-2013 już jako szef tego samego zarządu, kontynuował służbę w Warszawie. W latach 2013 do 2016 dowodził 16 Pomorską Dywizją Zmechanizowaną z siedzibą w Elblągu.

W 2016 roku pełnił funkcję Inspektora Wojsk Lądowych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych w Warszawie, a później został I zastępcą Dowódcy Generalnego do 2017 roku. Jego kariera zakończyła się w 2018 roku, kiedy to przez krótki czas był szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

Awanse

Leszek Surawski przeszedł przez imponującą ścieżkę awansów w swojej karierze wojskowej. Poniżej znajduje się chronologiczna lista osiągnięć, które ilustrują jego postęp w szeregach armii:

• podporucznik – 1984,
• porucznik – 1987,
• kapitan – 1991,
• major – 1996,
• podpułkownik – 2000,
• pułkownik – 2004,
• generał brygady – 8 listopada 2008,
• generał dywizji – 1 sierpnia 2012,
• generał broni – 15 sierpnia 2016,
• generał – 22 lutego 2018.

Ordery i odznaczenia

Leszek Surawski otrzymał szereg odznaczeń, które świadczą o jego zaangażowaniu i zasługach dla Polski. Oto szczegółowa lista jego odznaczeń:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 2018,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2017,
• Brązowy Krzyż Zasługi – 2002,
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę,
• Gwiazda Iraku,
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• Odznaka okolicznościowa „Medal 100-lecia ustanowienia SG WP” – 2017,
• Odznaka „Za Zasługi dla ZKRPiBWP”,
• Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku,
• Honorowa Odznaka Organizacyjna „Za Zasługi dla Związku Piłsudczyków RP”,
• Medal Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki,
• Medal „Pro Patria” – 2017,
• Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych,
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” II Stopnia (Srebrna) – 2017,
• Kordzik Honorowy Sił Zbrojnych RP (Wojska Lądowe) – 2013,
• Szabla Honorowa Wojska Polskiego – 2019,
• Odznaka pamiątkowa 20 BZ,
• Odznaka pamiątkowa 16 DZ,
• Odznaka pamiątkowa SG WP,
• Odznaka pamiątkowa DG RSZ,
• Odznaka absolwenta Podyplomowych Studiów Polityki Obronnej AON,
• Odznaka pamiątkowa Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie – 2017.

---

Oceń: Leszek Surawski

---